Hou jij wel van een avontuurlijke reis? Heb jij de gebaande paden al bewandeld? Vind jij Georgië redelijk mainstream? Wat als je overal heen kon en geld en corona geen belemmering zouden zijn? Ik neem je mee op reis door mijn ultieme bucketlist. Wie weet doe jij er ook inspiratie mee op!
*Waarschuwing: niet voor de mainstream reiziger*
Madagaskar
Dit land staat al jaren met stip op 1 op m’n reis verlanglijstje. In 2013 heb ik m’n hart verloren aan Afrika. Ik heb er de mooiste mensen leren kennen, de meest overweldigende landschappen gezien en avonturen beleefd waar m’n moeder bang van werd. Om naar een tropisch eiland in Afrika te gaan, waar het leven tranquilo is en de natuur en de mensen fascinerend, laat me nu al een vreugdedansje maken. 2020 was het jaar dat ik eindelijk met m’n 4WD om de boabab bomen heen zou gaan slingeren en aapjes zou gaan kijken in dit land. Ticket geboekt, auto gehuurd…Ah wel, we weten allemaal hoe dat gelopen is. Volgend jaar, nieuw jaar, nieuwe kansen!
Faeröer eilanden
Nog zo’n trip die ik afgelopen jaar zou maken. Een paar jaar geleden heb ik een rondje om IJsland heen gereden en sindsdien wordt ik aangetrokken tot weilanden, schapen, wollen truien, afgelegen plekken en bizarre rotsformaties. De Faeröer eilanden is een autonome eilandengroep dat officieel bij Denemarken hoort en boven Schotland ligt. Faeröer betekent waarschijnlijk schaap en het is dan ook niet verwonderlijk dat ze schapen in hebben gezet om Google Streetview in te vullen. Met de auto was dit namelijk niet te doen. Om van het ene naar het andere eiland te komen, heb je een helikopter nodig. De regering subsidieert dit zwaar om dit betaalbaar te houden. Dus lekker vliegen in een helikopter en schaapjes aaien. Ik zeg, ik trek m’n wollen tui alvast aan.
Groenland
Als Floortje naar het einde van de wereld kan, kun jij dat toch ook? Het uitgestrekte Groenland is het grootste eiland ter wereld. Er woont haast niemand en je moet je er met een boot of helikopter verplaatsen om van het ene stadje naar het andere te reizen, omdat wegen er simpelweg niet zijn. Activiteiten zijn voornamelijk; vissen met de Inuit en kayakken met de walvissen. En ondertussen maar roepen; ‘Iceberg ahead’!
Danakil depression, Ethiopië
De Danakil depressie is in vele opzichten uniek. Je vind er het laagste punt ter wereld, maar het is ook de heetste plek op aarde. Hier komen 3 tektonische platen samen waardoor je er zowel een lavameer, vulkanen, zoutvlaktes en hydrothermale baden vindt. Er zijn zowaar mensen die het aankunnen hier te wonen, namelijk de Afar-nomaden die vooral zout verhandelen. In dit niemandsland regeren verschillende stammen en de Ethiopische regering heeft er weinig grip op. Beetje oppassen dus.
Karakoram Highway, Pakistan
Deze ‘snelweg’ is de hoogst gelegen internationale weg ter wereld en loopt van Pakistan naar China. Het is een bekende weg op de zijderoute. Nu heb ik op mijn recente reizen langs de zijderoute (door Oezbekistan, Kirgizië en Iran) gezien hoe schitterend en ongerept deze omgeving is en neem ik graag een kijkje in het nog rauwere gedeelte. Waarschijnlijk heb ik wel weer een mannelijke escort nodig in Pakistan….wie biedt?!
Socotra, Jemen
Voordat je denkt dat ik graag naar een oorlogsgebied ga, moet ik even zeggen dat alles (momenteel!) koek en ei is op het eiland Socotra. Dit eiland ligt op ongeveer 400 km van Jemen en wordt ook wel de ‘Parel van de Indische Oceaan genoemd’. Het heeft een Darwinistische status zoals de Galapagos eilanden omdat hier dieren en planten leven die alleen hier voorkomen, zoals de indrukwekkende drakensbloedbomen.
Noord-Korea
Als er 1 land is waar je moeilijk binnenkomt dan is het Noord-Korea wel. Ik ben zo benieuwd hoe het leven binnen de grenzen is en of je dit wel echt te zien krijgt als toerist in een van de meest strenge dictaturen ter wereld. Na mijn bezoekje aan Turkmenistan (waar nog minder toeristen per jaar komen dan in Noord-Korea), sta ik te trappelen om een kijkje te nemen in een van de meest gesloten land ter wereld.

Nomadenleven in Mongolië
Mongolië is het dunst bevolkte onafhankelijke land ter wereld. Een derde van de bevolking leeft in de hoofdstad Ulaanbaatar. De rest heeft een nomadenbestaan. De weg vinden in Mongolië is als varen op zee, zonder kompas kom je nergens. Het lijkt me fantastisch om eens een week mee te gaan met een nomadenfamilie. Slapen in een joert/ger, ter paard de toendra verkennen en aan het einde van de dag nog even leren hoe je een valk op pad stuurt. Sign me up! Misschien maak ik dit uitstapje nog wel eens ooit als onderdeel van de Transsiberië Express.
Oja, en ik moet toch ook maar eens een keer naar Zuid-Amerika….
Wat staat er nog op jouw bucketlist?