Gastblog door: Evelien Flink

Enkele jaren geleden stond ik met een goede vriendin in de vertrekhal van Schiphol voor een lang weekend naar Rome.

‘Kijk hier’, zei ik op plechtige toon, en haalde voorzichtig een doorzichtig insteekmapje uit mijn schoudertas. ‘Ik heb alle reispapieren ook voor jou geprint. Vliegtickets, Airbnb-bevestiging en een routebeschrijving met een kaartje. En een schema gemaakt met mogelijke activiteiten, gesorteerd per dag. In kleur.’

Mijn vriendin hapte naar adem, bukte, graaide wat rond in haar rugzak, en kwam toen weer naar boven met een felroze snelhechtmap . ‘Ik heb jouw reispapieren ook geprint’, gilde ze. ‘En een schema gemaakt, in kleur!’

We omhelsden elkaar en wisten dat alles goed zou komen.

Wanneer je voor het eerst samen met iemand op vakantie gaat, kom je er waarschijnlijk al heel snel achter op welke punten jullie ‘reisstijlen’ van elkaar verschillen. Misschien verlaat de een ‘s ochtends fluitend met gids en camera in de hand het hotel, terwijl de ander pas aanspreekbaar is na enkele sloten koffie. De een zoekt thuis über-methodologisch uit wat er in een bepaalde streek allemaal te doen is, de ander slaat wanneer de daling wordt ingezet voor de grap toch ook maar eens de Lonely Planet open. De een stippelt een vaste route uit, de ander beslist ter plekke of het Bus 21 naar het noorden of Boemeltrein 4 naar het zuiden wordt.

En voor de duidelijkheid: het kan allemaal! Er is geen goede of foute manier van reizen. Maar het is natuurlijk het gemakkelijkst wanneer jij en je reisgenoot het in elk geval over sommige zaken eens zijn.

Afgelopen zomer gingen mijn vriend en ik voor het eerst samen op vakantie; twee weken op rondreis door Portugal. Nu is ‘opposites attract’ natuurlijk een walgelijk cliché, maar toch ben ik er sterk van overtuigd dat de persoon die deze uitdrukking heeft bedacht, net twee weken met zijn/haar vriend(in) een rondreis door Portugal had gemaakt. Wat onze karakters betreft, had deze vakantie namelijk alle ingrediënten voor een rampscenario: ik boek alle accommodaties, tours en uitstapjes standaard drie maanden van tevoren, hij vertrekt rustig op de bonnefooi. Ik sta ’s ochtends om half negen gretig vooraan in de rij bij een museum, hij kruipt het liefst pas rond lunchtijd uit zijn sarcofaag. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Toch hebben we een geweldige vakantie gehad, en na wat (zelf)reflectie en gemijmer, kom ik voor al mijn medereistegenpolen uit op de volgende drie tips:

1. Zet een wekker (maar niet te vroeg)

Ik denk dat weinig mensen een tergend piepend klokje met vakantie associëren, maar het heeft ook zeker voordelen! Als de een het liefst rond het krieken van de dag het hotel verlaat, en de ander het idealiter allemaal ‘iets rustiger aan doet’, kan het helpen om standaard voor halverwege de ochtend een wekker te zetten. Mij gaf het rust dat er op die manier een vast startmoment van de dag was, terwijl vriendlief ten minste zeker wist dat hij tot een bepaald moment kon uitslapen, en ik hem niet krijsend zou wakker maken omdat we de zonsopgang over de Douro hadden gemist.

2. Plan het middelpunt (en daarmee stiekem je route)

Ik hou van plannen, ik hou van regelen, ik hou van plannen. Maar echt. Dus toen mijn vriend liet weten dat ik voor niet meer dan twee nachten van tevoren een slaapplaats mocht boeken, was ik volledig bereid om aan die hele snertvakantie dan maar de brui te geven. Ik piekerde me rot, lag ’s nachts in bed ijlend te dromen van stoffige hostelslaapzalen met rijen stapelbedden tot aan het plafond, van noodgedwongen slapen onder een brug. (Een prachtig bewaard gebleven historische brug, maar toch.)

Goed, dat viel in de praktijk dus allemaal behoorlijk mee. Het merendeel van de kamers en appartementen die we ter plekke via AirBnB boekten, waren niets dan fijn. Desondanks vond ik het een geruststellend idee dat ik voor twee nachten van tevoren had geboekt, in een accommodatie met zuiver lovende recensies. En niet zomaar twee nachten… de middelste twee nachten van de vakantie! Op deze manier had ik voor onze reis stiekem alsnog een beetje een route uitgestippeld. Gnagnagna. De exacte invulling van die route, alsmede het reistempo, moest ik natuurlijk loslaten, maar toch. (Ik hoop oprecht dat m’n vriend na het lezen van deze tekst nog met me op vakantie wil.)

(Mocht je je trouwens ooit zonder slaapplaats in de Douro-vallei bevinden, in de buurt van Vila Real, check dan vooral of Casa Agricola da Levada nog een stenen cottage voor je heeft. Heerlijk verstopt en prachtig uitzicht over de wijngaarden!)

3. Toerisme, schmoerisme

Dat je toevallig op vakantie bent, maakt je er nog niet wettelijk toe verplicht om non-stop de toerist uit te hangen. Zelf speel ik op vakantie het liefst een (toegegeven: lichtelijke neurotische) variant van trekpleisterkwartet. Nationaal museum, check. Marktplein, check. Kathedraal, check. Middeleeuws kasteel, check – enfin, je snapt het. Maar eerlijk is eerlijk: het allerbelangrijkste is natuurlijk dat jij en je reisgenoot samen een leuke tijd hebben. En dat kan ook zonder dwangmatig alle attracties uit de Lonely Planet top-10 af te lopen. (En eerlijk is nog een keer eerlijk: soms lijken die kastelen ook gewoon best wel op elkaar.)

Gaan jij en je reisgenoot thuis graag samen naar de film? Laat het beklimmen van de plaatselijke kerktoren dan achterwege, en bezoek samen een lokale bioscoop. De panden zelf kunnen al prachtig zijn, en wie weet doe dankzij de ondertitels nog nieuwe taalkennis op. Vinden jullie het leuk om samen te sporten? Vermijd dan de drukke straatjes van het oude centrum, strik die Nikes vast en ga een rondje hardlopen in één van de buitenwijken. En zo zijn er natuurlijk nog talloze andere alternatieven te verzinnen. Wij hebben in Portugal bijvoorbeeld veel tijd doorgebracht met het afstruinen van kleine kunstgalerijen (tip: Probeer Ó! Galeria in Porto, en Galerie Malapata in Lissabon). Dat we daardoor geen tijd hadden om het Lissabon Marionettenmuseum te bewonderen of het Apotheekmuseum van Porto hebben moeten missen… Tsja.

Dus, hoogste tijd om weer eens tickets te browsen met die gezellige tegenpool van je. En onthoud: als iedereen hetzelfde was, zou het leven ook maar een saaie bedoening zijn!

Evelien Flink is professioneel planner op de Universiteit van Amsterdam en studeert in haar vrije tijd aan de Schrijversvakschool. Het schrijven van deze gastblog was uiteraard zorgvuldig gepland. 

 

Wil je ook een keer een gastverhaaltje schrijven? Neem dan hier contact met ons op.