Iets met ‘een goede voorbereiding is het halve werk’. Ik heb natuurlijk al eens eerder gezegd dat je als de wiedeweerga naar Cuba moet. Het land is prachtig, de mensen swingen erop los en de cocktails zijn ronduit verrukkelijk. Daarnaast verwachten veel mensen dat het land binnenkort een heuze metamorfose zal ondergaan, nu Fidel Castro niet meer onder ons is.  Momenteel is een bezoek aan Cuba alsof je in een tijdmachine stapt. Je gaat zo hoppa vijftig jaar terug in de tijd. Je begeeft je tussen de oldtimers en leert het leven kennen in het pre-wifi tijdperk. En dat is natuurlijk een hele leuke ervaring, maar soms ook wat onhandig. Want jij, hippe millenial die je bent, bent tegenwoordig gewend tijdens je reis even snel een hotelletje te boeken online en vlug contactloos te betalen in de supermarkt. Dus hoe moet dat nu in Cuba? Hoe pak je dat aan? Hier lees je wat je moet weten voordat je naar Cuba gaat.

Lekkere binnenkomer

Je moet natuurlijk allereerst het land in. Niet geheel onbelangrijk. En daar heb je een visum voor nodig. Nu zijn sommige zaken wat ingewikkeld als je naar Cuba wil, maar je visum is dat niet. Die bestel je makkelijk online via www.cubavisa.net, Je maakt 25 euro over en een paar dagen later komt een halfzwetende fietskoerier het aan je deur afleveren. Wat wil je nog meer?

Show me the money!

Geld, dat is natuurlijk ook wel handig. Want tsja, ze kunnen wel zeggen Met een kwartje kun je de wereld rond. Maar dat is natuurlijk weinig realistisch. Daarnaast hebben we natuurlijk geen guldens meer (hoewel, vijftig jaar geleden…). Nu hebben ze in Cuba 2 verschillende vormen valuta. Gewoon omdat het kan. Je hebt de CUC (peso convertible), het toeristengeld, zeg maar. En dit is 25 keer meer waard dan de lokale pesos (pesos cubanos of moneda nacional). Om het wat makkelijker te maken, lijkt het geld verdacht veel op elkaar en noemen ze het allebei pesos. Ach, je moet het de toeristen natuurlijk ook niet te makkelijk maken. Je kunt het geld alleen in Cuba krijgen, dus zorg dat je meteen wat geld wisselt op het vliegveld. De CUC heeft dezelfde wisselkoers als de dollar. Overigens zijn ze niet zo dol op de dollar en zit daar een ‘omwisselboete’ op, dus neem gewoon euro’s mee. Maar moet ik dan alles contant meenemen? Nee, je hoeft niet met je maandloon in je moneybelt rond te lopen. Maar wees je er wel van bewust dat pinnen niet heel gemakkelijk gaat. In een aantal steden kun je pinnen met een VISA-kaart. Heb je een Maestro of Mastercard dan zit je vaak vast aan de openingstijden van de banken. Deze sluiten vaak vroeg in de middag en zijn in het weekend niet open. En je mag er niet in je hotpants naar binnen (!). Het is dus altijd verstandig wat euro’s achter de hand te hebben in geval van nood.

Busje komt zo

Nouja, eigenlijk niet. Ondanks dat er wel een aantal bussen zijn die de grote steden verbinden is het openbaar vervoer niet heel goed geregeld. De meest ideale manier is om een auto te huren zodat je kunt gaan en staan waar je wilt. Cuba heeft al tijden een importverbod op auto’s, dus ze zijn schaars. Huur daarom voordat je gaat alvast een auto, bijvoorbeeld bij Cubacar Car Hire in Cuba
Cubacar Car Hire in Cuba Er is niet veel verkeer op de weg, zeker niet in het meer oostelijke deel van het eiland. Maar blijf goed opletten! De laatste keer dat de wegen een echte fatsoenlijke onderhoudsbeurt hebben gekregen was toen Batista nog met de scepter zwaaide en dat is….inderdaad in 1959. De weg is niet moeilijk te vinden, want er is er vaak maar 1. En als je toch verkeerd rijdt, kun je rustig even keren op de snelweg….geen hond die het merkt.

Ola supermercado

Als je dan onderweg bent, wil je misschien iets om te knabbelen of wat lekkers voor een pittoreske picknick langs de weg. En dus ga je op zoek naar een supermarkt. Geloof me, dat wordt lang zoeken. Cuba heeft maar heel weinig supermarkten zoals wij die kennen. En als je er al 1 vindt, zijn de schappen vaak leeg. In Havana vind je wel een paar goede. Verder zijn er winkels waar je altijd bijzondere combinaties kunt vinden, zoals wasmiddel en rijst (super logisch) en waar men nog met bonnen lijkt te betalen. Wel heb je mensen die uit hun raam wat kaas, brood of worst verkopen, maar daar heb je dan die lokale pesos voor nodig. Dit is overigens wel een aanrader. Bedenk dus goed waar je je boodschappen doet. Je vindt wel overal (weg)restaurantjes waar ze altijd (1 en dezelfde) specialiteit verkopen, namelijk een lapje varkensvlees, rijst en bonen. Dus het komt altijd goed!

Laat me slapen

Als kers op de taart voor je vakantie, wil je natuurlijk een bed om in te tukken. En dan wil je natuurlijk niet in van die suffe staatshotels slapen, maar bij de mensen thuis in een casa particular. Eigenlijk zijn dit gewoon verkapte B&B’s. Maar hoe vind je die zonder Tripadvisor of Booking.com?
Gelukkig heb je de locals nog. En die kennen toevallig altijd wel iemand om je naar door te verwijzen. Een neef, vriendin of vage kennis die nog wel een gespreid bedje voor je heeft. En vaak willen ze ook wel even bellen om te kijken of er nog plek is voor je. Zo zijn wij heel Cuba doorgecrosst en we hebben altijd hele leuke onderkomens gehad. Veelal kun je ook mee-eten bij deze gezinnen, laten ze je leuke plekken zien of geef je de kinderen van het gezin een lift naar school (want dat openbaar vervoer..).

Laat je niet afschrikken door deze ‘ongemakken’, want ze maken je vakantie alleen maar leuker en gedenkwaardiger. Je komt er altijd wel uit, zolang je een positieve blik hebt en de lieve Cubaanse mensen je laat helpen. Dus met een beetje voorbereiding wordt jouw trip ser pan comido (appeltje eitje).